Kasım’da aşık olmayı hayatım boyunca sadece bir kere deneyimledim. Bu tabii ki çok uzun bir zaman önceydi. Kalbimin ilk ve son kez kırıldığı bir ilişkiydi. Büyük konuşma Gigi!!! Daha toydum o zamanlar, bambaşka bir perspektiften hayata bakıyordum. İçim daha kıpır kıpırdı. Tabii böyle olunca heyecan ve hayal kırıklıkları da insanın bir o kadar büyük oluyor. 

Her neyse… Geçmiş zaman diyip konuyu kapatalım. Kasım, beni romantikleştiren bir ay. Ağaçların rengi, arada açan güneş, güneşte parıldayan kırmızı, sarı, kahverengi, kırmızı yapraklar… Serin esen rüzgarda savrulan saçların… kulağında çalan sakin bir müzik… Rüzgar estikçe daha çok montunun içine saklıyorsun kendini. Ellerin ceplerinde sakin sakin yürüyorsun. Bi yerden kahve alıyorsun eline sıcacık… İçinin üşümesi kesiliyor bi anda. Evet. Bu ay, bana böyle hissettiriyor işte. Daha çok evde kalmak istediğim, daha çok film izlediğim ve kitap okuduğum, beni biraz yalnızlaştıran bir ay.

Kasım’da aşkı da farklılaştıran kesinlikle bu bence. Yalnızlık hissinden doğan içindeki o üşümeyi, bir başkasının sıcaklığıyla kapatmaya çalışıyorsun belki de… Belki sadece birinin yanında olması düşüncesi, paylaşılan sevgi, sıcak kucaklaşmalar, birlikte geçirdiğiniz uzun saatler, sarıldığında hissettiğin güvende olma hissi ilişkiyi gözünde daha cazip kılıyor? Öyle biri olmadığında ise bu yalnızlığı, izlediğin romantik bir filmde kalbini sıcacık yapan güzel bi sahneyle ya da okuduğun bir kitapta sana dokunan hikaye ile tamamlıyorsun. Kendi kendini iyileştirmeye çalışıyorsun. 

Dedim size bu ay beni romantik biri yapıyor diye. 

Son olarak bence Kasım ayı bir içecek olsaydı, kahve ya da kırmızı şarap olurdu. İkisi de olsun! Bir müzik olsaydı kesinlikle jazz olurdu. Saksafon seslerini duyar gibiyim. Bir meyve olsaydı greyfurt olurdu. Acı ama bir o kadar da ağız sulandırıcı. Şehir olsa Edinburg der susarım şşş… Kasvetli ama bir o kadar da etkileyici. Bir renk olsaydı, o da turuncu olurdu. Herkes sever ama giymeye cesaret edemezler. 

Tabii ki bunlar benim Kasım’ı nasıl gördüğümle ve nasıl hissettiğimle ilgili. Siz nasıl hissediyorsunuz ya da Kasım size ne ifade ediyor? Cevaplarınızı okumak çok isterim. Bir sonraki yazıda görüşürüz millet!

Is love really different in November?

I don’t remember much about what love is like in November, but it is a fact that the most beautiful colors of autumn appear in this month. Tual’s Kasım song rings in my ears. I remember bittersweet memories every time I hear it.

I experienced falling in love in November, only once in my entire life. This was, of course, a long time ago. It was a relationship, where my heart was broken for the first and last time. You shouldn’t talk big, Gigi!!! I was still naive back then, and I was looking at life from a completely different perspective. I was more fidgety. Of course, when this is the case, people’s excitement and disappointments become just as great.

Anyway… Let’s call it past tense and close the subject. November is a month that makes me more romantic. The color of the trees, the sun blooming from time to time, the red, yellow, brown and red leaves shining in the sun… Your hair blows in the cool wind… Calm music plays in your headphones… The more the wind blows, the more you hide yourself inside your coat. You walk calmly with your hands in your pockets. You buy a warm cup of coffee from somewhere… And you suddenly feel warm inside. Yes. That’s how this month makes me feel. A month, when I want to stay at home more, watch more movies and read books… A month, which makes me feel lonely.

I think this is exactly what makes love different in November. Maybe you are trying to cover up that cold feeling inside you, that arises from the feeling of loneliness with the warmth of someone else… Maybe the thought of being with only someone else, the shared love, warm embraces, the long hours you spend together, the feeling of security you feel, when you hug make the relationship more attractive in your eyes? When there is no such person, you complete this loneliness with a beautiful scene, that warms your heart in a romantic movie you watch, or a story that touches you in a book you read. You are trying to heal yourself.

I told you, that this month makes me a romantic person.

Finally, I think if November was a drink, it would be coffee or red wine. Let it be both! If it was a music, it would definitely be jazz. I seem to hear saxophone sounds. If it was a fruit, it would be a grapefruit. Bitter but mouth-watering. If it was a city, I would say Edinburg and keep quiet sshhh… It is gloomy but also impressive. If it was a color, it would be orange. Everyone loves it, but they don’t dare to wear it.

Of course, these are about how I see November and how I feel. How do you feel or what does November mean to you? I would love to read your answers. See you in the next article, guys!